بدون کنایه میگویم.... تولدت مبارک

آقایy امشب تولدتان بود

عذاب وجدان داشتم که با عشق برای شما هدیه نخریده ام

اصلا به عشق شما به مغازه نرفتم

چندباری به خود لعنت فرستادم که چرا نمیتوانم با عشق برایتان هدیه بخرم

اما ...

اما ....

امشب ......(بغض)

وقتی هدیه مرا دیدی که نه نام دارد نه نشانه

به هرکسی فکر کردی جز من

زمانی که نامی از من برده شد

فقط لبخند زدی 

برای تبریک سالروزت نزدیک شدم

تا گونه هایم را از وجودت تر و تبرک کنم 

سرد بودی

خیلی سرد

منتظر بودم تا دستهایت را هم بر شانه هایم احساس کنم

فکر کردم عادی است

نمیتوانی احساساتت را بروز بدهی

اما ...

او از خون تو نیست

از گوشتت نیست

از پوست و استخوانت هم نیست

حتی فامیلی تو را هم ندارد

اما ...

دستانت دور کمرش حلقه خورده بود

و لب هایی را که بی مرز به گونه هایش چسبانده بودی

دیدم

بغض کردم

و باز هم پناه آوردم به همینجا

دنیای مجازی که ...

دیگر عذاب وجدان ندارم برای خرید هدیه ی بی عشق

خیلی وقت است که قلب هایمان مرده است

نه تو مرا دوست داری

و نه من تورا

بچرخ تا بچرخیم 

ناگفته نماند:

برایش پیامکی به این محتوا فرستادم که تولدش مبارک باشد

و خدارا بابت وجودش شکر کردم

به خانه رسیدم

- پیامکم را خواندی ؟

- آری

- ...

حتی نگفت

متشکرم

ممنونم

دوستت دارم

...

آقای y عذاب وجدان نداشته باش برای نفرتی که از من در دلت خانه کرده است

همیشه میگویند

دل به دل راه دارد 

راه منو شما عجیب تاریک است